Ο ορεινός όγκος του Χολομώντα είναι γνωστός για πολυ-ποικιλότητα της χλωρίδας του, καθώς και για την πληθώρα των φυσικών του αγαθών. Περίπου 4.500 χιλιάδες δέντρα, φυτά και βότανα φυτρώνουν στις ράχες του, οι οποίες μεταξύ άλλων κουβαλούν τα ονομαστά έλατά του, αλλά και τα άγρια μανιτάρια – που φυτρώνουν παντού – χωρίς ανθρώπινη φροντίδα και που ευδοκιμούν στα ξέφωτα, επειδή έτσι απλά το όρισε η φύση.
Οι ποικιλίες τους πολλές. Οι ντόπιοι τις γνωρίζουν καλά. Δε είναι λίγοι οι συλλέκτες. Δεν λείπουν όμως και οι οργανωμένες καλλιέργειες.
Η χρήση τους στη μαγειρική είναι πολλαπλή. Οι πιο νόστιμοι κρασομεζέδες περιέχουν μανιτάρια.
Τηγανιτά με φέτα, ψητά με ελαιόλαδο, συνταιριασμένα με φασόλια ή κρεατικά, με ντόπια λουκάνικα ή με κυνήγι τα μανιτάρια αποτελούν έναν από τους καλύτερους γευστικούς συντρόφους του χειμώνα, ειδικά αν έχουν τη μορφή μανιταρόσουπας ή μανιταρόπιτας.
Ξεχωριστή δραστηριότητα στο Χολομώντα αποτελεί «το κυνήγι της τρούφας», αλλά και η παραγωγή της.
Κάθε χρόνο, γύρω στα τέλη του Καλοκαιριού / αρχές του Φθινοπώρου, μετά τις πρώτες βροχές, οι κάτοικοι του ορεινού όγκου διοργανώνουν στον Ταξιάρχη μεγάλη «γιορτή του μανιταριού», όπου μετά τη συγκομιδή της πλούσιας μανιταροσοδειάς, μας προσκαλούν όλους, προσφέροντάς μας νόστιμους μανιταρομεζέδες, ντόπιο κρασί και τσίπουρο αλλά και ζεστή φιλοξενία, που αποτελεί μέρος του τρόπου ζωής τους.
